Op een dag, vrijdag 25 september 1987 om 09:24 werd ik, Amber, geboren in Oudenbosch. Na veel gedoe begon in dan eindelijk te ademen, maar hield door het getik tegen mijn tenen wel een gebroken kleine teen over. Ach, ik leef nog, boeiend dat ik mijn kleine teen niet kan buigen.
De jaren verstreken en we verhuisden toen ik 5 was naar Roosendaal, ik was stil, maar niet zonder reden, alleen is dat iets wat je op die leeftijd niet tot uiting kunt brengen en dus zag iedereen me ‘gewoon als verlegen’. Ik ben altijd een denker geweest, zei nooit zomaar iets wat tegen me gebruikt kon worden, observeerde liever dan dat ik deel nam aan de activiteiten en nog is dat iets waar ik de voorkeur aan geef.
De middelbare school was op zich best een leuke tijd. Leuke vrienden, leuke leraren (op een paar na dan), ik had wat beter mijn best kunnen doen zodat ik in 4 havo niet had blijven zitten, maar ja, puber hè, dan heb je andere dingen aan je hoofd en ‘zuigt school’ zoals ik dat vaak zei. Eindelijk na 2x 4 havo ging ik over, maar helaas werd ik die zomervakantie ziek. Een erfelijke stofwisselingsziekte kwam tot uiting nadat ik pfeiffer bleek te hebben, in een klap had ik 0,0 energie meer en het Grafisch Lyceum Rotterdam waar ik al voor aangenomen was kon ik dus ook wel vergeten. Je leert je echte vrienden kennen in die tijd, en dat viel ook erg tegen, net of het altijd moe zijn en niks meer kunnen ondernemen nog niet genoeg was!
Zo heb ik jaren thuis gezeten, nogmaals een vervolgopleiding geprobeerd te volgen als managementassistente, niet bepaald mijn voorkeur, maar hé, beter iets dan niets. Na maar 25% van de tijd op school te zijn geweest, mocht ik niet verder met mijn opleiding, al was ik de beste van de klas. ‘Ik ging mijn stage toch niet halen’ werd mij verteld en alleen ‘Als ik kon beloven niet meer ziek te zijn volgend jaar’ mocht ik over. Beloven niet meer ziek te zijn, I wish.
Weer zat ik thuis en een aantal (dit klinkt gelijk als heel erg veel, maar dat is niet zo, haha) vriendjes later leerde ik via MySpace (wordt dat nog gebruikt?) mijn huidige vriend kennen, waar ik sinds 3 augustus 2008 een relatie mee heb en mee samen woon samen met 3 katten, 2 cavia’s en 5 gerbils.
Rotterdam is een stad die altijd als ‘te ver’ bestempeld werd door mij, maar toch woon ik er nu, who would’ve thought. ‘Houdoe’ en ‘Subiet’ gebruik ik niet meer, ik word erg raar aangekeken als ik die woorden gebruik en heb ze vervangen door ‘Doeg’ en ‘Zometeen’, het went, al betrap ik me er weer op dat ik na een dag of twee in Roosendaal te zijn geweest, weer net zo goed ‘lekker Brabants praat’, zoals voorheen. Ik mis het…
Ik ben vegetariër, voor zover kan zelfs veganist, een dierenvriend dus, voor zover dat nog niet duidelijk was. Vooroordelen zul je altijd houden maar vragen zijn altijd welkom, mocht je interesse hebben in wat het allemaal inhoud, of ik niks tekort kom, waarom ik de keuze heb gemaakt en of is vlees niet gigantisch mis.
Ik neem nooit maar zomaar iets aan, zoek alles uit, maak mijn eigen beslissingen en voor het eerst maakt het me echt niet meer uit wat mensen denken, je kunt niet iedereen te vriend houden, dat werkt niet en het is te vermoeiend.
Ik ben aardig en behulpzaam, laat mijn mening horen, sta voor je klaar als nodig en probeer te helpen waar ik kan, maar laat je net zo hard vallen als je me niet goed behandelt.
Ik begon een beautyblog, maar ging al snel over op een persoonlijke blog met een vleugje beauty en tech. Wel dierproefvrij sinds een tijdje en voor zover mogelijk ook natuurlijk. Mensen informeren over de slechte stoffen die we binnen krijgen door wat ons wijsgemaakt wordt, of liever gezegd, verzwegen wordt, is mijn doel. Wat je ermee doet moet je zelf weten, maar ik vind dat iedereen een beslissing moet kunnen maken met de juiste informatie en niet dat men dingen doet omdat het gewenning is en men niet beter weet.
Voor vragen, info e.d. kun je altijd contact opnemen via het contactformulier.